یاصاحب العصروالزمان عهدمی بندم باتوکه دیگرتوراغایب ندانم که غیبت به معنای حاضرنبودن،تهمت ناروایی است که برتورواداشته اند وآنانکه براین پندارندفرق میان حضوروظهور رانمی دانند.برخودعهدمیبندم به محض خاطرت بافراگیری علم ودانش حقیقی درخت زندگیم راثمربخشم،که بی تردیدآمدن توزمان وصول باجمیع فضایل دانش بشری است.

عهدمی بندم درایام حیاتم صبحگاهان صندوقچه ی عاشقی ام رابگشایم وچون خودرادرحضورشما می بینم وشاهد اعمال وافکارم می یابم.