همنشینی باخدا

فرموداگربرای این حدیث جان بدهیدجادارد:وخلقتک لاجلی.خدامی گویدکمن تورابرای خودم خلق کردم.توبرای من هستی.توبایدبابزرگبشینی.چراباکوچک ها می نشینی؟چراباخانه ،ماشین،موتور،پول،طلا،قالی وامثال این هاخش وبش می کنی،چرابااین  هاعشق بازی می کنی؟چراتوی بزرگ بااین کوچک ها نشستی؟اصلامعنای عذاب جهنم همین است.اگرانسان بزرگ رادریک قفس بزرگ بگذاری،این عذاب است.شمابزرگ هستی،نبایدباچیزهای کوچک بنشینی.تمام موجودات عالم جلوه وشعاع وجودشماهستند.شماباپست ترین شعاع وجودخودت می نشینی؟چرانمی روی باخودت بنشینی،باخدای بزرگ که تورابزرگ کرده بنشینی؟

انسان وقتی باخدانشست بزرگ می شود.وقتی هم که بزرگ شد،باخدامی نشیند.هردولازم وملزوم همدیگرهستند.ولی آدم های کوچک مدام باحیوان ها می نشینند.

خداوندفرمود:من درآسمان ها وزمین جای نمی گیرم.من دردل بنده ی مومن میتوانم تجلی کنم وجای

می گیرم .حیف نیست باخدانمی نشینی؟حیف نیست به وسیله ی این دعاهای نابی که دست ماست،باخداانس نمی گیری؟